Perna canaliculus, kuku of kutai: een kijkje onder de schelp

Wanneer u op deze termen googelt, komt u dit weekdiertje vrijwel alleen maar tegen in poeder-, capsule- of gelvorm. Dat is jammer, want deze mosselsoort levert bijzondere plaatjes op: ze hebben een mooie donkerbruin/groene schelp, met kenmerkende groene “lippen” langs de rand van de schelp.

De groenlipmossel is een weekdier, een tweekleppige mossel uit de familie Mytillidae. Eén van de grootste soorten zelfs: er bestaan exemplaren van ruim 20 centimenter.

De meeste mosselen hebben twee adductorspieren om zich te kunnen sluiten bij gevaar, maar onze groenlipmossel heeft er maar eentje.

Op foto’s van de mossel ziet u vaak loepzuiver oceaanwater uit de omgeving van de Marlborough Sounds (Nieuw Zeeland) op de achtergrond. Het diertje komt alleen daar maar voor. Nergens anders - zelfs in een speciale aquariumomgeving - gedijt de groenlipmossel niet.

Geen wonder dus dat de wateren rond Marlborough Sounds beschermd zijn en er streng toezicht wordt gehouden op de lokale kwaliteit van het water. De ‘Perna canaliculus’ stelt hoge eisen aan z’n leefomgeving. En dat proef je!

Op dit moment zijn de beestjes bezig met de voortplanting. Ook in de Nieuw-Zeelandse wateren, waar de mossel begint als larf. Dan spartelen en zwemmen ze lekker rond.

Na een week of zes verandert dat en kiezen ze een vaste ondergrond: in het geval van de groenlipmossel zijn dat de touwen van de mosselkwekerijen rond Marlborough Sounds. Dan worden ze minder mobiel en groeien ze snel: van een halve millimeter tot 10-24 centimeter, afhankelijk van wanneer ze geoogst worden.

In de tussentijd doen ze zich tegoed aan het zorgvuldig gecontroleerde en gemonitorde menu van de zee: phytoplankton (of: fytoplankton). En daar zit het Nieuw-Zeelandse water rondom ‘onze’ kwekerijen bomvol mee. Het levert prachtige, vette mosselen op van hoge kwaliteit.